دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 83529
تعداد نوشته ها : 18
تعداد نظرات : 13
Rss
طراح قالب
وحيد اسدي
آنکه رخسار تو را این همه زیبا می کرد
کاش از روز ازل فکر دل ما می کرد
یا نمی داد تو را این همه بیدادگری
یا مرا در غم عشق تو شکیبا می کرد
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
دوباره برف و یخ کوچه آب خواهد شد
شکوفه ها به چمن دسته دسته خواهد رست
زمین پر از گل و عطر گلاب خواهد شد
بزن تو پرده به سویی و گرنه ای خوب همه
در انتظار تو دل ها کباب خواهد شد
دلا دعای فرج را بخوان که می دانم
دعای زنده دلان مستجاب خواهد شد
زلال سبز نگاهت عنایت ار بکند
سوال تشنگی ام را جواب خواهد شد
گل محمدی ار بشکفد به طرف چمن
دهان دوباره پر از شعر ناب خواهد شد
من این فراز شما را دوباره می گویم
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
امیر علی مصدق
این شعر تازه ، که تو آخرین شماره مجله امان چاپ شده است ، تقدیم به همه شما دوستان گرامی .
بی تو
نه بوی خاک نجاتم داد نه شمارش ستاره ها تسکینم کرد چرا صدایم کردی ؟ چرا ؟ سراسیمه و مشتاق سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی نشان به آن نشان که دو هزار سال از میلاد مسیح میگذشت شادروان حسین پناهی
می خوام که به خلوت بخونم ، تنهای تنها خدامو
می خوام که قسمت بکنم ، با یکی تنهایی هام مو
می خوام که به خلوت بخونم ، تنهای تنها خدامو
می خوام که به خلوت بخونم ، تنهای تنها خدامو
می خوام مث هزار هزار ستاره های آسمون
به کهکشون حلقه کنم تو این این دلِ شب شب چشمامو
به کهکشون حلقه کنم تو این این دلِ شب شب چشمامو
می خوام فقط خودم باشم با اونی که دوسِش دارم
براش یکی یکی بگم ، هزارتا ناگفته هامو
براش یکی یکی بگم ، هزارتا ناگفته هامو
می خوام بگم خیلی بَدَم ، می خوام بگم رو سیاهم
من می دونم که می شنوی ، همیشه ، هر جا صدامو
مثل همیشه گوش کنه ، تمومِ درد ِ دلامو
ازش می خوام تا دلمو ، مث کبوترا کنه
تو وسعت مهربونیش نشکنه بال وپرامو
تو وسعت مهربونیش نشکنه بال وپرامو
پنجره های خونه مون ، پر از گلای پیچکه
وقتی که تنها می مونم ، همیشه دارن هوامو
من از تموم زندگیم ، تنهایی هامُ دوس دارم
می خوام که قسمت بکنم با خدا تنهایی هامو
--------------------------------------------
شعر از ابراهیم قبله آرباطان
دل سرا پرده محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست
بی خیالش مباد منظر چشم
ز آنکه این گوشه جای خلوت اوست
خدایا !
خطاها و گناهانم بی شمارند .
اما رحمت تو بیش از تمامی آنهاست .
تو هر روز فرصت زندگی تازه را به من می بخشی .
خدایا ! مرا خردی عطا کن ،
تا درست را از نادرست تشخیص دهم .
و مرا نیروی آن بخش
تا راه های ناهموار را بپیمایم .
خدایا ! ناپاکم و گناه آلود .
اما می دانم
اگر نگاه رحمتت را بر من بیفکنی ،
قلب من
چون برف سپید و پاک خواهد شد .
و آنگاه به حضور پر نورت
راه خواهم یافت .
