به نام حضرت دوست که هرچه دارم از اوست

با سلام به همه دوستان گرامی و عزیز و ارجمند. پیشاپیش ولادت امام زمان (عج) را به همه تبریک می گویم. امیدوارم که اوقات خوشی را سپری کنید. شعر زیر را از قیصر امین پور به همراه چند عکس زیبا به مناسبت نیمه شعبان به همه دوستان خوبم تقدیم می کنم. امید که مورد رضایت دوستان واقع شود.

آرامش طوفانی

***طلوع می کند آن آفتاب پنهانی***

                ***ز سمت مشرق جغرافیای عریانی***

***دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست؟ ***

               ***شنیده ام که کسی می آید به مهمانی ***

***کسی که سبزتر است از هزار بار بهار ***

             ***کسی شگفت کسی آنچنان که می دانی ***

***تو از حوالی اقلیم هر کجا آباد ***

            ***بیا که می رود این شهر رو به ویرانی ***

***در انتظار تو تنها چراغ خانه ماست ***

           ***که روشن است در این کوچه های ظلمانی ***

***کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق ***

          ***بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی ***

   

همیشه شاد و پیروز باشید.

پنج شنبه هشتم 5 1388
آیا کسی ازصحبت گل سیر خواهد شد ؟
آیا کسی در صحبت گل پیر خواهد شد ؟
 
 
*صد کوه    اگر غم داری        و یک جو اگر شادی
این را نگهدارش     و آن را به قعر دریای بسپاردش
 
 
*دنیا گذرگاهی است     آغاز و پایانی
راهی نه هموار
        یکبار از آن خواهی گذشتن         
        آه یکبار ... یکبار ... یکبار ... !
 
 
*یک روز می بینی ترا      نازک تر از گل زاد
                 با خون دل پرورد
                       روز دیگر پژمرد و پرپر کرد
آنگاه       خاکت را به دست باد صحرا داد !
 
 
*دنیا گذرگاهی ست
     صد سال اگر جان را بفرسایی
          صد قرن اگر آنرا بپیمایی
               راز وجودش را ندانی چیست ؟
                    تاریک و روشن
                         زشت و زیبا
                               تلخ و شیرین
                     آمیزه ای از اشک و لبخند
 
دسته ها : ادبی - عشق - زندگی - شعر
شنبه هفدهم 12 1387
دینم این است

من دل به زیبایی ، به خوبی می سپارم     دینم این است
من مهربانی را ستایش می کنم       آئینم این است
من رنجها را با صبوری می پذیرم     دردم این است

من زندگی را دوست می دارم     آرزویم همه این است

انسان و باران و چمن را می ستایم

دسته ها : ادبی - عشق - زندگی - شعر
پنج شنبه پانزدهم 12 1387
قهر
نگه دار به سوی من چه می کنی ؟
                    چو در بر رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد از آن فریبها
                   تو هم پی فریب من نشسته ای
 
 
به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
                    که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
                      تو فال خود به نام دیگری زدی
 
 
برو برو به سوی او مرا چه غم 
                        تو آفتابی او زمین من آسمان
بر او بتاب ز آن که من نشسته ام
                         به ناز روی شانه ستارگان
 
 
برو بتاب ز آنکه گریه می کند
                     در این میانه قلب من به حال او

اگر به سویت این چنین دویده ام
                  به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
                 خیال عشق خوشتر از خیال تو
 
 
کنون که در کنار او نشسته ای
                    تو و شراب و دولت وصال او
گذشته رفت و آن فسانه کهنه شد
                 تن تو ماند و عشق بی زوال تو 
دسته ها : ادبی - عشق - زندگی - شعر
چهارشنبه جهاردهم 12 1387
در این گذرگاه
 بگذار خود را گم کنم             در عشق   در عشق
  بگذار از این دم هم بگذرم      با دوست    با دوست
ای بهترین گلهای عالم !
            ای خوشترین لبخند هستی !
                        ای مهر و ماه من در این گذرگاه  
 

چهارشنبه جهاردهم 12 1387
X