ز عشق نا تمام ما جمال یار مستغنی ست
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را
من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
دوباره برف و یخ کوچه آب خواهد شد
شکوفه ها به چمن دسته دسته خواهد رست
زمین پر از گل و عطر گلاب خواهد شد
بزن تو پرده به سویی و گرنه ای خوب همه
در انتظار تو دل ها کباب خواهد شد
دلا دعای فرج را بخوان که می دانم
دعای زنده دلان مستجاب خواهد شد
زلال سبز نگاهت عنایت ار بکند
سوال تشنگی ام را جواب خواهد شد
گل محمدی ار بشکفد به طرف چمن
دهان دوباره پر از شعر ناب خواهد شد
من این فراز شما را دوباره می گویم
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
امیر علی مصدق
این شعر تازه ، که تو آخرین شماره مجله امان چاپ شده است ، تقدیم به همه شما دوستان گرامی .
نه بوی خاک نجاتم داد نه شمارش ستاره ها تسکینم کرد چرا صدایم کردی ؟ چرا ؟ سراسیمه و مشتاق سی سال بیهوده در انتظار تو ماندم و نیامدی نشان به آن نشان که دو هزار سال از میلاد مسیح میگذشت شادروان حسین پناهی
می خوام که به خلوت بخونم ، تنهای تنها خدامو
به کهکشون حلقه کنم تو این این دلِ شب شب چشمامو
براش یکی یکی بگم ، هزارتا ناگفته هامو
تو وسعت مهربونیش نشکنه بال وپرامو